پوشش یا عدم پوشش 1

..

بحث پوشش را از دو منظر میتوان بررسی کرد. یک نگاه دینی و دیگری نگاه غیر دینی.

حال هر کدام که به ذائقه شما خوش می آید را دنبال کنید.

از منظر غیر دینی اگر بخواهیم نگاه کنیم دلایلی وجود دارد. در ابتدای بحث پوشش متفکران یا غیرمتفکران سوالی را مطرح میکنند آیا انسان همانگونه که زاده شده باید باشد یا امکان تغییر وجود دارد و حسن زندگی آدم به کسب قابلیت ها در زندگی است؟

برای مثال در بحث پوشش عده ایی میگویند که انسان چون برهنه زاده شده باید برهنه هم بماند. خداوند اگر میخواست انسان لباس داشته باشد که او را برهنه نمی آفرید!

اینجا دو سوال مطرح است. اول اینکه آیا اصلا اعتقادی به وجود خدا داریم؟ اگر اعتقاد داریم که تغییر کانال میدهیم و قسمت دوم بحث را دنبال میکنیم. اما اگر نداریم در قالب همین زندگی مادی بحث میکنیم. ما انسان ها بدون لباس، بدون مو (مقدار کم) بدون دندان، بدون توانایی تکلم (فقط ونگ و وونگ) با شنوایی و بینایی ناقص به دنیا می آییم. اگر بخواهم بحث را تخصصی کنم ما حتی در توانایی حس، تعادل، درک از خود و ... بسیار محدودیم در طول زندگی این توانایی ها تکامل میابند و سرتاسر زندگی جنبه های رشد این قابلیت هاست. انسان حتی اگر نخواهد هم لاجرم قد میکشد، زبان باز میکند، دید قوی تر و شنوایی گسترده تری میابد. مگر در حضور عوامل مزاحم مانند بیماری ها. این قسمتی از ویژگی های فیزیولوژیک بدن انسان بود. اما در سایر ویژگی ها هم تغییراتی رخ میدهد. مثلا انسان توانایی خواندن و نوشتن و کسب مهارت های گوناگون در زمینه های شغلی را با زحمت به دست می آورد. حالا کار با نوع فعالیت نداریم اما غالب اینها را در رابطه با انسان رشد میدانیم. حالا سوال اینجاست آیا این ایده که بگوییم انسان باید همان سبک زمان تولدش را حفظ کند درست است یا خیر؟

خب احتمالا درست است دیگر وگرنه گفته نمیشد انسان چون برهنه زاده شده باید برهنه بماند!

در جهان مادی مسئله ی دیگری مطرح است. نسبت اعمال. اینکه آیا اعمال به خوب و بد تقسیم میشوند یا خیر . اصلا طبقه بندی خوب و بد وجود دارد؟! اگر معتقدید که خوب و بدی نداریم و اینها توهم است که بفرمایید تا بروییم در لاین بررسی خوب و بد اما اگر قبول دارید حتی در بعد مادی هم خوب و بد داریم پس بیایید به چند مثال از این دست بپردازیم. آیا کشتن یک انسان خوب است یا بد؟ دقت کنید کاملا داریم مادی به قضیه نگاه میکنیم. مثلا اگر کسی بچه شما را بکشد خوب است یا بد؟! اگر شما دلتان بخواهد بچه ی دیگری را بکشید چطور؟! خب بالاخره دلتان خواسته دیگر. عده ایی از آدم ها تلاش میکنند بگویند که خوب و بدی وجو ندارد و این تنها توهمات است اما اگر در حق خود آنها بدی صورت بگیرد مثلا دزدی یا ضرب و شتم، رفتارشان نشان میدهد که از آن حرکت خوششان می آید یا نه. امتحانش مجانیه این حرکت رو برید و واکنششون رو نگاه کنید. حالا اگر یک قاتل جانی وجود داشته باشد که بدون علت و تنها از سر تفریح آدم بکشد و آنقدر بکشد که جمعیت زمین رو به انقراض برود آیا کشتن این قاتل خوب است یا بد؟ بیایید فرض کنیم زندان و جریمه و ... و تربیت هم در این انسان اثر گذار نیست. حالا کشتنش خوب است یا بد؟ در نگاه مادی اعمالی که برای انسان ضرر جسمی یا روحی داشته باشند بد تلقی میشوند و اعمالی که مفید باشند خوب. مثلا آتش زدن جنگل بد است. آلوده کردن آب بد است...از بین بردن حیوانات بد است. البته مواردی هم پیش میاید که بد نمیدانیم. مثلا اگر از درخت میز و صندلی بسازیم اصلا بد نمیدانیم و استفاده میکنیم و حالش را میبریم. باید دقت کرد همین استفاده از طبیعت هم اگر در حد نیاز و کنترل نشده باشد بد است. مثلا من انسان که با مقداری پنبه یا الیاف دیگر و پشم گوسفند کارم راه می افتد اگر راه به راه روباه بکشم کارم بد است. چون آن حیوان را به مرز نابودی میبرم. اثرات متعدد جانبی آن بر بوم یک ناحیه هم بماند که اهالی محیط زیست واقفند. اما گوسفند را خودم کنترل شده نگاه میدارم، جمعیتی ایجاد میکنم از گوسفندان و با در نظر گرفتن تعداد و تعادل استفاده میکنم و این ایرادی ندارد. تمام جانواران در پهنه زمین به این صورت زیست میکنند. به اندازه شکار میکنند و شکار میشوند و تعادل چرخه حیات باقی میماند. پس این استفاده نیست که بد است عدم تعادل در استفاده است. خب تا حدی خوب و بد از بعد مادی مطرح شد.

حال برویم سراغ بحث بیربط پوشش. طبیعی است که انسان به پوشش نیاز دارد. پوشش باعث حفط انسان از سرما و گرما میشود، مانع از آلوده شدن و آسیب های فیزیکی و مواردی از این دست میشود (درس های کلاس اول ابتدایی) خب تا اینجایش را همه قبول داریم اما لزوم پوشش در مقابل انسان های دیگر را چطور؟ آیا چنین چیزی نیاز است؟