بخاطر امثال من

یک دروغی باید این میان باشد. اینکه ما هر چه بیشتر تلاش میکنیم بیشتر در گناه فرو میرویم و امثال محسن سرشان روی

نیزه میرود...

این وسط یکی راه را اشتباه نشان ما داده یا اساسا" تمام این وقایع دروغی رنگ و لعاب دار است؟؟؟

خیلی ببخشید اما من به همه چیز دارم شک میکنم....به این فضاحت نفس و حقارت اراده....

شاید به جای اینکه در کتب شهدا بنویسند از ابتدای ولادت نور قرآن از چهره اش برمیخواست باید یک نکته اساسی دیگر را مینوشتند....

مثلا" مینوشتند فلانی علیرغم اینکه صبح تا شب سرش بند فلان عیاشخانه بود آخرش از رحمت خدا ناامید نشد و برگشت...خدا هم آغوش باز گشود......

برای مایی که نه نور قرآنی توی پیشانیمان بوده و نه اخلاق درست و حسابی داریم سبک بنویسید....دل ما هم شهادت میخواهد، ناامیدمان نکنید.....