فکر بد نکن!

نمیگویم و تو هم نخوان که اینطور موقع ها آدم دلش یک گوشه ی گرم و نرم میخواهد که سرش را بگذارد و بخوابد و تنها ثانیه ایی خواب ببیند که در آغوش تو بوده، و بعد با یک کابووس از جنس همان همیشگی ها، همان که میدانی بیدار شود..

.

.

راستی، اگر یک زمانی اینها را خواندی تصور نکنی من آدم بیحیایی بودم و ذهنم به آغوش تو انحراف داشت، نه شازده، نقل این حرف ها نیست...آغوش هم چیز بدی نیست، انسان که به دنیا می آید اگر یک نفر بغلش نکند میمیرد، رشد نمیکند، در خود میماند...

.

.