ظرفیت تکمیل

فقط به نظاره مینشینیم و کاری از دستمان برنمی آید.

نه اینکه برنیاید، نه!

خیلی کارها میتوانیم بکنیم اما دست روی دست گذاشته ایم و نگاه میکنیم. چرا که مصلحت نیست..

مصلحت نیست بیخیال خیلی از باید ها و نباید ها شویم.

یا به قول تو تزاحمات زیاد است، و نمیشود ندید گرفت!!

.

.

چرا همه چیز باید اینقدر سخت باشد؟

.

.

بیاییم و دل خوش کنیم به اینکه تاسی به مولایمان داریم..میتواند دست به شمشیر ببرد اما...

چقدر کوچک و حقیریم در مقابل صبر علی

نه...مقایسه نمیکنم! تنها یک تصور بسیار بسیار بعید است...

اما ...

هر بنده ایی را ظرفیتی خدا مقدر کرده است. فکر میکنم مال من یکی دارد تمام میشود. شاید هم خیلی وقت است که تمام شده و سرریز کرده... از نشانه هایش این قلم سرگردان است که خفه خون نمیگیرد..

از نوشتن شرم دارم اما نمیتوانم ننویسم..

ببخش مرا به خاطر این شکوایه ها...